Otolift Trapliften

27 november kwam een aardige vertegenwoordiger langs om alles op te meten. Pas 19 december kon de traplift geplaatst worden. Deze voldeed totaal niet aan onze wensen. De vertegenwoordiger had verteld dat de trapleuning verwijderd moest worden maar dat de bovenste rail als leuninggebruikt kon worden. Dit bleek niet het geval te zijn omdat de rail voor het grootste deel op kniehoogte zit. Verder paste mijn moeder niet in de stoel (hoewel ook zij opgemeten was), was de veiligheidsgordel veel te kort (gevaarlijk bij haar epilepsie) en draaide de stoel bovenaan de trap niet elektrisch, zoals beloofd, maar met een onlogisch onder de zitting geplaatste handbediening, waar mijn moeder niet bij kon. De installatie-monteurs deden direct een nieuwe aanvraag voor de juiste spullen en ik stuurde er een mail over. 22 December kwam er weer een monteur maar die wist niet wat hij kwam doen en had dus niet de goede spullen bij zich. Hij ging onverrichter zake weer weg. Na nog een boze mail kwam 8 januari de vertegenwoordiger onaangekondigd langs en werd pas 18 januari de traplift naar wens geïnstalleerd. Al die tijd is de toestand bij mijn ouders levensgevaarlijk geweest. Mijn vader, die vanwege hart- en rugproblemen eigenlijk zelf ook de traplift moet gebruiken, moest mijn moeder beneden in de te kleine stoel vastbinden (met een dmv. een honden-autogordel provisorisch verlengde veiligheidsgordel) dan zich langs haar wurmen en de trap, zonder goede leuning, naar boven lopen. Daar moest hij handmatig de stoel draaien door helemaal over mijn moeder heen te hangen boven het trapgat. Daarna moest hij de riem losmaken. Dit was dus voor hem uiterst vermoeiend en mijn moeder was totaal van hem afhankelijk en kon de lift niet zelfstandig gebruiken. Uiteindelijk is het gelukkig goed opgelost maar we hebben geen fijne feestdagen gehad.