Onze jongens hebben het goed gehad bij De Grabbelton!
Sterke punten
Uit onze afscheidsbrief bij het verlaten van de BSO door onze jongste:
Veel van jullie hebben onze knul meegeholpen op te groeien tot wie hij nu is: een leuke lieve grappige jongen die klaar is om de overstap naar de middelbare school te maken… Dit is zijn laatste week bij jullie, hij heeft vol trots zijn ‘eigen’ huissleutel in ontvangst genomen gisteren.
Jeetje, het lijkt nog niet zo lang geleden dat ik hem af kwam leveren bij de IJsberen en dan na een paar uur weer opgetrommeld werd om hem zelf te komen voeden. We vonden een paar weken geleden nog een ‘verzorg-kaartje’ waarop stond wanneer hij zijn voeding moest krijgen en dat hij een fruithap mocht in de ochtend (“maar opletten, want hij propt alles in zijn mond”).
Fijn hoe jullie betrokken waren toen bleek dat zijn oren niet voldeden aan de norm en we moesten gaan werken met hoortoestellen en gebaren. Hij deed de toestellen wèl in bij de Grabbelton, maar thuis niet! Jullie hielden (en houden) rekening met hem en dat gaf ons een heel veilig gevoel: ons kind is bij jullie in goede handen (zoals dat ook al gold voor onze oudste zoon).
Inmiddels is hij zo zelfstandig dat hij niet eens meer een belletje van zijn moeder of vader nodig heeft om naar huis te mogen. Als er een studiedag van school was ging hij de laatste tijd ook al geheel zelfstandig –nadat hier thuis iedereen al vertrokken was naar zijn/haar werk- naar de Zeeleeuwen. Blij dat daar zijn makker dan op hem zat te wachten.
Als we vroegen hoe het was geweest was het antwoord standaard: goed! De laatste tijd werd het toch ook wel eens ‘saai’. Niet zo gek gezien zijn leeftijd. Het afscheid is dan ook wel raar, maar tegelijkertijd goed. Hij is er klaar voor. Wij hopelijk ook ;)
Veel dank en veel succes en plezier samen. Tot ziens!